Σοκολατένιο δώρο

Την ιδέα την είδα στην εκπομπή "Chef στον αέρα" της Ψυχούλη στο ΣΚΑΙ. Αμέσως λοιπόν την έβαλα σε εφαρμογή για να φτιάξω δωράκια για μερικούς φίλους.

Έλιωσα σε μπεν μαρί σοκολάτα διαφόρων ειδών. Λίγη την αρωμάτισα με ξύσμα πορτοκαλιού. Τη χώρισα σε χαρτάκια που ψήνουμε τα muffins και όταν άρχισε να κρυώνει έβαλα μέσα ένα πλαστικό κουταλάκι.

Όταν πάγωσαν, τα έβαλα σε σακουλάκια.

Τα σακουλάκια μπήκαν σε πολύ όμορφες κούπες.

\

Τύπωσα και οδηγίες.

Και μετά τις τύλιξα.

Έφτιαξα έτσι όμορφα δωράκια για μερικούς φίλους. Ελπίζω να απολαύσουν τη ζεστή σοκολάτα τους με αγαπημένα πρόσωπα.

Τα πρώτα στολίδια

Οι μέρες περνούν και τα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών. Επειδή όμως ο χρόνος μου είναι πιεσμένος, δεν έχω καταφέρει ακόμα να στολίσω το σπίτι. Παρόλα αυτά κατάφερα να ξεκλέψω λίγη ώρα και να φτιάξω τα πρώτα χριστουγεννιάτικα στολίδια για φέτος. Και ως συνήθως... έπεται συνέχεια!

 

Όπως είναι φυσικό δε θα μπορούσε να λείπει ο Άγιος Βασίλης



Καλές γιορτές σε όλους!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλάθια

Η παροιμία λέει "Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι". 

Μπορεί λοιπόν τα κεράσια να είναι εκτός εποχής, τα καλάθια όμως είναι πάντα χρήσιμα. Μικρά, μεγάλα, για δώρο ή για αποθήκευση ομορφαίνουν το χώρο μας. 

Μάλλινο

Μάλλινο

Από σπάγκο

12.410 και 1 τριαντάφυλλα

Μια πρωτότυπη προσέγγιση στα γεγονότα του '73 μέσα από τα μάτια μιας γάτας

Ζακετάκι με σκουφί

Τα μωρά στην παρέα αυξάνονται συνεχώς. Τα παρακάτω σετάκι είναι για τη νέα μας "άφιξη". Βέβαια ακόμα δεν έχουν πιάσει τα κρύα, αλλά "έσο έτοιμη"...

Δράκος τρομερός!

Ο γιος της κουμπάρας μου, ο μικρός Νικόλας, έκλεισε τα δύο. Μαζί με ένα βιβλίο με τις περιπέτειες του μικρού δράκου Καρύδη του έφτιαξα και ένα γλυκύτατο κουκλάκι. Δράκο βέβαια, τι άλλο; Το όνομα αυτού; Μιμού αποφάσισε ο Νικόλας.

 Και όπως κάθε δράκος που σέβεται τον εαυτό του, ο Μιμού έχει και ένα κάστρο.



Κλειδοθήκες part 2

Ο φίλος μου ο Γιώργος εδώ και καιρό έψαχνε να νοικιάσει το τέλειο εργένικο σπίτι. Επιτέλους μετά από ένα χρόνο σχεδόν αναζήτησης το βρήκε! Το μόνο του παράπονο ήταν οι ολόλευκοι τοίχοι. Είπα λοιπόν να βάλουμε λίγο χρώμα στον τοίχο. Τι καλύτερο από μια κλειδοθήκη;

 Και αφού με έπιασε ο οίστρος της δημιουργίας, έφτιαξα και μία για το σχολείο μας...

Οι φωτογραφίες είναι λίγο θολές, γιατί είναι ανεβασμένες από κινητό. Θα προσπαθήσω να τις αντικαταστήσω σύντομα.

Τίποτα δεν πάει χαμένο

Κι όμως ακόμα και τα πλαστικά καπάκια από τα μπουκάλια είναι χρήσιμα. Όσοι συνηθίζετε να ανακυκλώνετε θα ξέρετε ότι όταν πετάμε τα μπουκάλια στους κάδους ανακύκλωσης συνιστούν να βγάζουμε τα καπάκια. Και άραγε αυτά τι να τα κάνουμε; 

Μάθετε λοιπόν ότι με αυτά μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο και ίσως να χαρίσουμε ένα χαμόγελο  σε κάποιον δίπλα μας.

Υπάρχουν σύλλογοι που τα μαζεύουν. Όταν μαζέψουν αρκετά (1 τόνο!!!) τα πουλάνε σε εργοστάσια ανακύκλωσης και με τα χρήματα αυτά προσπαθούν να βοηθήσουν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. 

Μπορείτε να ενημερωθείτε για αυτές τις δράσεις εδώ και εδώ. Διαλέξτε αυτό που σας εκφράζει καλύτερα και βάλτε κι εσείς το δικό σας λιθαρ.... καπάκι ήθελα να πω για έναν καλύτερο κόσμο. 

Παιχνίδι με κρίκους από βελονάκι

Η μικρή Ελευθερία μεγαλώνει και πρέπει να εξασκείται με εκπαιδευτικά παιχνίδια. Μια μελισσούλα, μια πασχαλίτσα και μια λιβελούλα έγιναν κρίκοι και πήγαν να συναντήσουν ένα βάτραχο στη λίμνη. Να δούμε λοιπόν αν θα  μάθει να βάζει  τους κρίκους στη σωστή σειρά. 

Κλειδοθήκες από πηλό

Πριν από καιρό είχα πάει σε ένα bazaar με χειροποίητες δημιουργίες και είδα κάτι κλειδοθήκες φτιαγμένες από χαρτοπολτό. Το προσπάθησα, αλλά δεν τα κατάφερα. Τελικά τη λύση τη βρήκα στον πηλό. Δεν είναι κι άσχημο το αποτέλεσμα!!!

Δαχτυλίδια με υγρό γυαλί

Μετά από τόσο βελονάκι ήρθε η ώρα για κάτι διαφορετικό...

Με το πορτρέτο μου (ζωγραφιά ενός μαθητή μου)

Το φιλί, Νικηφόρος Λύτρας
Η κραυγή, Edvard Munch
Το φιλί, Gustav Klimt

Με θραύσματα γυαλιού

Γλυκό βύσσινο

Καλοκαιράκι!!! Εμφανίστηκε το βύσσινο στις λαϊκές αγορές. Ψάχνοντας λοιπόν βρήκα αυτή τη συνταγή από τη Βίκυ (http://www.tastefull.gr/) και το τόλμησα.

 Πεντανόστιμο!!!
Κι όπως βλέπετε δε θα μπορούσε να λείπει η πινελιά μου στη διακόσμηση του βάζου. 

Χοπ, χοπ, χοπ... χοπ τ' αλογατάκι που 'ναι από βελονάκι

Μετά τις υπέροχες σαλιάρες δείτε κι ένα αλογάκι. Είναι για τη μικρή μου γειτόνισσα, την Άννα Μαρία.

Και αφού δείτε το άλογο, ακούστε κι αυτό...

Κουκουβάγια από βελονάκι

Η κουκουβάγια και η πέρδικα

Μια μέρα συνάχτηκαν όλα τα πουλιά και συμφώνησαν να βάλουν τα παιδιά τους στο σχολείο να μάθουν γράμματα. Βρήκαν και δάσκαλο και τον διόρισαν. Άνοιξε το σχολείο και πήραν τα παιδιά τους και τα έγραψαν.
Ύστερα από λίγες μέρες, μερικά παιδιά πήγαν στο σχολείο και δεν ήξεραν το μάθημά τους. Ο δάσκαλος τα άφησε νηστικά το μεσημέρι. Μέσα στα παιδιά που έμειναν τιμωρία ήταν και το παιδί της κουκουβάγιας.
Η κουκουβάγια, άμα είδε πως σχόλασαν τα παιδιά το μεσημέρι και το μωρό της δε σχόλασε, πήρε λίγο ψωμί και πήγε στο σχολείο να του το δώσει.
Καθώς πήγαινε, την συνάντησε η πέρδικα. Έμεινε κι εκείνης το μωρό της τιμωρία, και πήγαινε να του δώσει λίγο ψωμί. Είπε η πέρδικα της κουκουβάγιας:
– Να χαρείς τα μάτια σου γειτόνισσα, έχω πολλή δουλειά και σε παρακαλώ να πάρεις και του μωρού μου το φαΐ του.
– Το παίρνω γειτόνισσα, απάντησε η κουκουβάγια, αλλά δεν ξέρω το μώρο σου ποιο είναι.
– Ωωω, είπε η πέρδικα, όσο γι’ αυτό, είναι πολύ εύκολο να το βρεις. Το μωρό μου είναι το πιο όμορφο μωρό του σχολείου!
Η κουκουβάγια πήγε στο σχολείο. Παρακάλεσε το δάσκαλο κι αυτός δέχτηκε να δώσει το ψωμί του μωρού της. Ύστερα είπε του δασκάλου να την αφήσει να δει όλα τα παιδιά. Κοίταξε καλά καλά, δε βρήκε το μωρό της πέρδικας. Γύρισε πίσω, πήγε και βρήκε την πέρδικα και της έδωσε το ψωμί της και της είπε:
– Τι να σου κάμω! Κοίταζα μιαν ώρα και δεν το βρήκα το μωρό σου, γιατί μες στο σχολείο δεν ήταν ομορφότερο μωρό από το δικό μου!

Αρκούδος από βελονάκι

Πριν περίπου ένα χρόνο η κουμπάρα μου βάφτισε το μικρούλη της. Αποφάσισε να φτιάξει τα πάντα μόνη της μαθαίνοντας βελονάκι. Έφτιαξε καταπληκτικές μπομπονιέρες ψαράκια. 

Μου φαινόταν βουνό. Αντιθέτως εκείνη επέμενε ότι δεν ήταν και τόσο δύσκολο. Πείσμωσα λοιπόν κι εγώ και ιδού...

Ο μικρός αυτός αρκούδος είναι το δεύτερο δημιούργημά μου και είμαι πολύ περήφανη!!! (Το πρώτο ήταν κάτι πεταλούδες που χάρισα και δεν κράτησα φωτογραφίες.) Το έφτιαξα για τη μικρή μου ανιψιά, την Ελευθερία. Και έπεται συνέχεια...