Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Καρφίτσα κουκουβάγια

Ο Άγγελος δεν είναι το μοναδικό βαφτιστήρι μας. Ο καλός μου έχει βαφτίσει κι ένα κοριτσάκι στην Κρήτη, τη Μαριχρύσα. Είναι ο ένας από τους δύο νονούς της. Δυστυχώς λόγω απόστασης τη Μαριχρύσα δεν τη βλέπουμε συχνά και το έχουμε μεγάλο βάρος. Το δεσμό του νονού-βαφτιστηριού τον έχουμε κάπως διαφορετικά στο μυαλό μας και με τη Μαριχρύσα δεν είμαστε οι νονοί που θα θέλαμε. Τα δέματα με τα δώρα δεν αναπληρώνουν την απουσία μας και αυτό είναι κάτι που το ξέραμε απ' την αρχή. Ευτυχώς για εκείνη ο άλλος νονός είναι στην Κρήτη και τον βλέπει συχνά. 
Η λαμπάδα της Μαριχρύσας πάει μία χρονιά στον ένα νονό, μία στον άλλο. Φέτος δεν είναι η σειρά μας για λαμπάδα. Θα της στείλουμε όμως το κατιτίς μας μαζί με την αγάπη μας. 
Ανάμεσα σε αυτά που θα λάβει είναι και κάτι ρουχαλάκια. Απλό, λιτό και μοντέρνο σετάκι τζιν φούστας και μπλούζας. Μήπως όμως ήταν πολύ απλό για τη μικρή Κρητικοπούλα; Μάλλον. Η λύση βρέθηκε στις τσόχινες δημιουργίες μου. Μια πολύχρωμη κουκουβάγια ήρθε και κάθισε πάνω στη φούστα και της έδωσε μια πινελιά χρώματος.



 Σίγουρα δεν είναι μεταποίηση - μεταμόρφωση, αλλά προσθήκη ενός μικρού στολιδιού που δίνει μια ανοιξιάτικη νότα. 
Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.... καλά να περνάτε!!!

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Άγρια λαμπάδα για το άγριο βαφτιστήρι μου


Για τον Άγγελο σας έχω ήδη μιλήσει εδώ. Είναι μια φάτσα που, όταν στραβώνει, έχει πολύ χάζι.
Όταν ξεκίνησα να σκέφτομαι τι λαμπάδα θα πάρω φέτος, το μόνο σίγουρο ήταν ότι δεν ήθελα να του πάρω μία από τις διαφημιζόμενες. Και ακριβές και κακόγουστες και συνήθως με παιχνίδια που θεωρώ ότι θα έπρεπε να έχουν απαγορευτεί, ιδίως αυτές που απευθύνονται σε αγόρια. Άσε που όταν φεύγει το κουτί-υπερπαραγωγή μένει ένα ξερό και άχαρο κερί.
Πέρσι που μπήκα στη διαδικασία να πάρω "λαμπάδα κονσέρβα", παιδεύτηκα πολύ να βρω κάποια, που τουλάχιστον να μην προσβάλλει τη δική μου αισθητική. Τελικά το πιο ανώδυνο για εμένα ήταν μια λαμπάδα με ένα πατίνι του Κεραυνού από το Cars. 
Θα πείτε βέβαια πως στα παιδιά αυτές αρέσουν. Θέλω να πιστεύω ότι κατά βάθος δεν ισχύει αυτό. Στα παιδιά η πλύση εγκεφάλου επιτυγχάνεται με πολύ μεγάλη επιτυχία και η τηλεόραση είναι το πιο δυνατό μέσο για κάτι τέτοιο. Φέτος λοιπόν θα προσπαθήσω να του αλλάξω γνώμη.
Αποστολή ήταν να σκεφτώ μια λαμπάδα που θα αρέσει σε βαφτιστήρι αλλά και νονά. Τη λύση μου την έδωσαν οι μαθητές μου. Μου είπαν ότι κυκλοφόρησε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι "Angry birds" και ότι έχει πολλή πλάκα. Στην ουσία φτιάχνεις μια κατασκευή, βάζεις μέσα τα γνωστά ύπουλα γουρούνια (που έχουν γίνει πράσινα από το κακό τους) και στο τέλος με μια σφεντόνα εκτοξεύεις τα πτηνά σου και διαλύεις ό,τι έχεις φτιάξει. Και μετά πάλι απ' την αρχή.
Τότε μου ήρθε η "φλασιά". Να πάρω το επιτραπέζιο, για να μην παραπονιέται και ο πιτσιρίκος μου ότι δεν έχει παιχνίδι, και να φτιάξω τη λαμπάδα μόνη μου. Και το έκανα...
Τα angry birds είναι και αυτά δημοφιλή στα παιδιά, αλλά απ' την άλλη δεν είναι ανθρωπόμορφα τέρατα με όπλα και υπεράνθρωπες δυνάμεις. Υπολογίζεις γωνία εκτόξευσης και βουρ...
Οι φιγούρες είναι από τσόχα. Το αρχικό σχέδιο ήταν να βάλω όλα τα πουλιά και τα γουρούνια. Θα έπρεπε όμως να πάρω λαμπάδα βάφτισης για να χωρέσουν. Αρκέστηκα λοιπόν στα δύο πιο δημοφιλή.



Έχω τόση αγωνία αν θα του αρέσει!

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Η πρώτη λαμπάδα του Άγγελου

Καταρχάς οφείλω να κάνω τις συστάσεις. Ο Άγγελος είναι το βαφτιστήρι μου! Πάει στο νηπιαγωγείο και είναι μία αξιολάτρευτη φάτσα. Είναι λίγο ζοχάδας* ώρες ώρες (σε αυτό μάλλον έκανε δουλειά το λάδι από τη νονά), αλλά αλλάζει διάθεση σε δευτερόλεπτα αρκεί να του γαργαλήσεις λίγο την κοιλιά.
Γενικά είναι ένα χαρούμενο, ζωντανό παιδί όπως τα περισσότερα αυτής της ηλικίας.
Αυτή είναι η πρώτη λαμπάδα που του έφτιαξα πριν από τρία χρόνια. Τότε δεν υπήρχε αυτό το blog γι΄ αυτό τη δημοσιεύω τώρα με μια μικρή(!!!) καθυστέρηση.



Το αερόστατο είναι φτιαγμένο με χαρτοπολτό. Η αλήθεια είναι ότι η λαμπάδα ήταν πολύ μεγάλη και βαριά για τον μικρούλη (τότε) Άγγελο. Του έμεινε όμως το αερόστατο.
Η φετινή λαμπάδα ετοιμάζεται και είναι ό,τι πρέπει για το μικρό μου ζοχάδα. Αναμένετε νέα...

*ζοχάδας: άνθρωπος ευερέθιστος και ιδιότροπος (ε, μην το πάρετε και τοις μετρητοίς)

Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Μπλέξαμε τους σπάγκους μας πρωταπριλιάτικα

Κατ' αρχάς να ευχηθώ σε όλους "Καλό μήνα"!!! Ελπίζω να μη σας βασάνισαν με πρωταπριλιάτικες φάρσες. Αλήθεια ξέρετε πώς ξεκίνησε αυτό το έθιμο; Αν όχι, ρίξτε μια ματιά εδώ.

Και πίσω στα δικά μας τώρα. Χαζεύοντας μια μέρα στο διαδίκτυο και πηγαίνοντας από blog σε blog και από site σε site, είδα αρκετές αναρτήσεις με διάφορες κατασκευές από σπάγκο.
Μία από αυτές ήταν η κατασκευή φωτιστικού με σπάγκο και κόλλα όπως φαίνεται στο παρακάτω διαφωτιστικότατο videaki:

Φωτιστικό δε χρειαζόμουν, αλλά ένα κηροπήγιο πάντα είναι χρήσιμο. Και όταν λέμε ένα... εννοούμε πέντε!!!
Τα πρώτα (τα μικρά της παρέας) δεν είναι και τόσο πετυχημένα. Ήταν πολύ πηχτή η κόλλα και δε φαίνονται  πολύ ωραία.
Βέβαια το βραδάκι με ρεσώ μέσα φαίνονται πολύ πιο όμορφα.

Το επόμενο ήταν δώρο για την κουμπάρα μου.


Μου άρεσε τόσο που είπα να φτιάξω κι ένα για το δικό μας σπιτάκι, στα χρώματά μας. Το πρώτο δε βγήκε καλό. Λάθος αναλογία κόλλας-νερού και πάλι. Γι' αυτό κατέληξε στο μπαλκόνι να προστατεύει κάτι κουκούτσια από αβοκάντο που ευελπιστώ ότι θα βγάλουν ριζούλα και βλαστό και θα τα φυτέψω (όταν θα έχουμε παραγωγή, θα σας ενημερώσω).

Δεν το έβαλα κάτω όμως... et voilà

 Το βράδυ κάνουν πολύ εντυπωσιακές σκιές στον τοίχο. Κάτι σαν να φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία... Μακάρι να μπορούσατε να το δείτε από κοντά.


Και πάλι "Καλό μήνα"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!