Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Γούρια για το νέο έτος

Τις καλύτερες αλλαγές του χρόνου τις έχω κάνει μόνη με τον καλό μου πίνοντας κρασάκι, ακούγοντας μουσική και συζητώντας. Το αστείο είναι ότι οι περισσότεροι που με ρωτούσαν πώς πέρασα, μόλις τους έλεγα, με κοιτούσαν με ένα βλέμμα λύπησης και συμπόνοιας. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τις μέρες αυτές πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε όλοι μες στην τρελή χαρά, μες στην ενέργεια και πάντα με πολύ κόσμο. Εμένα προσωπικά οι γιορτές με αγχώνουν και με μελαγχολούν λίγο. 
 
Φέτος σχεδιάζαμε να κάνουμε και πάλι το ίδιο. Εμείς το κρασί μας και ο Εν Λευκώ να παίζει swing. Στην πορεία όμως άλλαξαν τα σχέδια και τελικά θα μαζευτούμε σπίτι γονείς και αδέρφια. Σκέφτηκα να ξεκινήσω την προετοιμασία με αυτό που με ευχαριστεί πιο πολύ. Μερικές κατασκευές. Γούρια από τσόχα έτσι ώστε φεύγοντας κάθε οικογένεια να πάρει μαζί και το δώρο της.
 
 

 
  
Ας ελπίσουμε ότι το 2014 θα είναι καλύτερο από το 2013 για όλο τον κόσμο. Να έχουμε υγεία, χαρά και ευτυχία. Ε, δε θα έλεγα όχι και σε περισσότερο χρήμα, αλλά ας μην είμαστε πλεονέκτες.
 
Ως την επόμενη ανάρτηση... καλά να περνάτε!
 

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Ανακύκλωση τώρα

Η ανακύκλωση είναι μια συνήθεια που τα τελευταία χρόνια υιοθετούν αρκετοί  Έλληνες. Ας ελπίσουμε ότι η προσπάθεια θα συνεχιστεί και πως θα γίνουν γνωστοί και άλλοι τρόποι επεξεργασίας και εκμετάλλευσης των απορριμάτων μας, όπως για παράδειγμα η κομποστοποίηση, ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή και η Ελλάδα να ανταγωνιστεί άλλες χώρες όσον αφορά στη διαχείριση απορριμάτων.

Υπάρχουν βέβαια υλικά που οι λάτρεις των κατασκευών, όπως εγώ, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε με διαφορετικό τρόπο.

Εδώ και καιρό στον πάγκο της κουζίνας μου περιφέρονταν καπάκια από γυάλινα βάζα τα οποία ήταν πλέον ακατάλληλα να χρησιμοποιηθούν. Η αλήθεια είναι ότι τα κρατούσα μόνο και μόνο για να πάω να προμηθευτώ νέα ίδιου μεγέθους. Αυτό δεν έγινε ποτέ. Είτε επειδή όταν ανέβαινα στο κέντρο ξεχνούσα να τα πάρω μαζί, είτε επειδή όταν τα έπαιρνα μαζί ξεμυαλιζόμουν στη γύρω περιοχή (βόλτα στο Μοναστηράκι,  καφέ στο Θησείο κ.λ.π.) και δεν προλάβαινα τελικά να πάω στο κατάστημα που τα αγοράζω.

Όταν λοιπόν πήρα την απόφαση ότι δεν πρόκειται ποτέ να το καταφέρω και θα πάω να ψωνίσω ως συνήθως στα τυφλά, μου ήρθε η ιδέα. Να φτιάξω κάτι με αυτά.

Ακολούθησε καταιγισμός ιδεών. Οι επικρατέστερες ήταν τα μαγνητάκια για το ψυγείο και φυσικά τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Επηρεασμένη από το κλίμα των ημερών και τις βιτρίνες των μαγαζιών που δειλά δειλά στολίζονταν αποφάσισα να φτιάξω τα στολίδια.

Τα υλικά απλά:
- τα χαλασμένα καπάκια
- αγαπημένες φωτογραφίες από τα παιδικά μας χρόνια
- ακρυλικά χρώματα
- κόλλα, ψαλίδι, κορδέλα κ.λ.π.
 
Με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση...


ξεκίνησε η δημιουργία. Ο πάγκος εργασίας ήταν κάπως έτσι:

 
 
Μετά από πολλές μέρες και άλλες τόσες αναβολές τα στολίδια ολοκληρώθηκαν και μπήκαν επιτέλους στο δέντρο μας:
 
 
 
 
 
Μπορεί να αργήσαμε να στολίσουμε φέτος, το αποτέλεσμα όμως μας ικανοποίησε ιδιαίτερα.
 
Ευτυχισμένες γιορτές σε όλους!
 
Ως την επόμενη ανάρτηση... καλά να περνάτε!
 
 



 

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

"Κουκουβάγιες στο δέντρο της αγάπης"

 
Η φίλη μου, η Δήμητρα, μια δεσποινίς ετών 11, διοργανώνει με τους συμμαθητές της ένα bazaar στο σχολείο τους. Σκοπός είναι να μαζέψουν χρήματα, ώστε να αγοράσουν χρώματα και να βάψουν την τάξη τους. Τα είδη προς πώληση είναι χριστουγεννιάτικες δημιουργίες από τα χεράκια των παιδιών και των μαμάδων. Είπα κι εγώ να συνεισφέρω με το γνωστό τρόπο και τους έφτιαξα μερικά μπρελόκ.
Τα περισσότερα είναι κουκουβάγιες που είναι και οι αγαπημένες μου.

 
 
 Υπάρχουν και μερικές καρδιές για τους πιο ρομαντικούς!

 
Ως την επόμενη ανάρτηση... καλά να περνάτε!