Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς


Φαντάζομαι ότι όποιος έχει επισκεφθεί στο παρελθόν αυτό το blog καταλαβαίνει το νόημα του τίτλου της σημερινής ανάρτησης. Άλλαξε λίγο το περιβάλλον, έγινε πιο minimal και γκρι. Αυτό βέβαια δεν έχει απολύτως κανένα ενδιαφέρον για το ευρύ κοινό. Ενδιαφέρον όμως έχει η εξήγηση της παροιμιώδους αυτής φράσης, που χρησιμοποιούμε όταν κάτι έχει αλλάξει, αλλά στην ουσία παραμένει το ίδιο. 

Θα γυρίσουμε λίγο πίσω, στην εποχή της βασιλείας του Όθωνα. Τότε ζούσε στην Αθήνα ο Μανώλης Μπατίνος. Γραφικός τύπος που τριγυρνούσε στην πόλη με κουρελιασμένα ρούχα και αυτοπροσδιοριζόταν ποιητής, ακόμα και φιλόσοφος. 

Μια μέρα συνάντησε τυχαία τον Ιωάννη Κωλλέτη και του ζήτησε να βγάλει λόγο στη Βουλή. Ο Κωλλέτης προφανώς δεν τον πήρε στα σοβαρά και του απάντησε πως θα μπορούσε να αγορεύσει με την προϋπόθεση να αλλάξει ρούχα. 

Έτσι κι έγινε. Το επόμενο πρωί ο Μανώλης εμφανίστηκε σε κεντρική πλατεία έχοντας αναποδογυρίσει τα ρούχα του και φορώντας το μέσα έξω. Και δεν έμεινε μόνο εκεί. Άρχισε να απαγγέλει το ακόλουθο ποίημα:

"Άλλαξε η Αθήνα όψη, 
σαν μαχαίρι δίχως κόψη, 
πήρε κάτι απ' την Ευρώπη
και ξεφούσκωσε σαν τόπι.

Άλλαξαν χαζοί και κούφοι
και μας κάναν κλωτσοσκούφι.
Άλλαξε κι ο Μανωλιός
κι εβαλε τα ρούχα του αλλιώς."

Και εγένετο η παροιμία!

Το Μανώλη αυτό τον φαντάζομαι σαν τον Κυρ Αντώνη του Χατζιδάκι. Η εκτέλεση  που ακολουθεί είναι από την Ελεωνόρα Ζουγανέλη. 


Ως την επόμενη ανάρτηση... καλά να περνάτε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου