Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

Ένα ολόκληρο καλοκαίρι σε μία μόνο ανάρτηση

Και να 'μαι πάλι εδώ! Μετά από πολύ καιρό, η αλήθεια να λέγεται. Απλά τα γεγονότα τρέχουν και αυτός ο χώρος μπήκε σε δεύτερη, τρίτη (και συνεχίζουμε...) μοίρα. 

Έφτασε το καλοκαίρι, ημερολογιακά πέρασε κι αυτό κι εμείς αναμένουμε μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας. Είχα υποσχεθεί πως μέχρι να γίνει αυτή η αλλαγή, μέχρι δηλαδή να δούμε το νέο μέλος, να μην ασχοληθώ καθόλου, να μην προετοιμάσω τίποτα. Στο κάτω κάτω ως γνωστόν "Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει"

Είναι όμως επίσης γνωστό ότι δεν είμαι και πολύ σταθερή στις αποφάσεις μου. Βέβαια σε αυτό συνετέλεσε και το τέλος της σχολικής χρονιάς. Με το που σταμάτησε το σχολείο, άρχισαν οι σκέψεις. Το έχω πει σε πολλούς ότι το καλοκαίρι για τους εκπαιδευτικούς είναι περίοδος περισυλλογής, εκτός αν είσαι από τους τυχερούς που ταξιδεύουν συνέχεια. Αν είσαι σαν εμένα, που οι περισσότεροι γνωστοί και φίλοι δουλεύουν, κάθεσαι και περιμένεις τις δύο εκείνες εβδομάδες διακοπών που ο καλός σου θα πάρει άδεια. Και τις υπόλοιπες μέρες πρέπει να βρεις κάτι να γεμίσεις το χρόνο σου.

Αρχικά λοιπόν, μην έχοντας κάτι συγκεκριμένο να κάνω, ξεκίνησα να κοιτάω το ταβάνι και να κάνω αρνητικές σκέψεις. Καταστροφολογία στο έπακρο. Ούτε βιβλίο βοήθησε, ούτε τίποτα. Αποφάσισα πως η μόνη διαφυγή μου ήταν οι δουλειές και οι χειροτεχνίες. Οι δουλειές βέβαια επιβαλλόταν να γίνονται με μέτρο και προσοχή, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έβαψα όπως ήθελα το σαλόνι, δεν ανέβηκα στη σκάλα να καθαρίσω τα φωτιστικά και διάφορα άλλα που καλό θα ήταν να τα αποφύγω. Απ' την άλλη στις χειροτεχνίες δεν υπήρχε περιορισμός. Παρόλο λοιπόν που στην αρχή είπα ότι  δε θα φτιάξω τίποτα για τη νέα άφιξη, στην πορεία άλλα έκανα. 

Η πρώτη κίνηση ήταν αν αγοράσω βαμβακερό νήμα και να πλέξω ένα κουβερτάκι αγκαλιάς με πατρόν από το ravelry. Πολλές ήταν οι αντιρρήσεις γνωστών και φίλων για την επιλογή των χρωμάτων, αλλά σε εμένα και τον καλό μου άρεσαν πολύ. Και στο κάτω κάτω το τιρκουάζ δεν είναι "αγορίστικο", είναι για να μην μας πιάνει το μάτι.



Στη συνέχεια αγοράστηκε ύφασμα για πάνες (αυτά τα σεντονάκια που χρησιμοποιείς παντού) και σελτεδάκια, τα έκοψα και έφτιαξα ρέλια για να τα ρελιάσω. Απλά πράγματα! Σειρά είχαν οι σαλιάρες που ποτέ δεν είναι αρκετές. Πατρόν στο διαδίκτυο υπάρχουν εκατοντάδες. Βρήκα ένα που δε συγκράτησα από πού, έκοψα ύφασμα από αυτό που είχε περισσέψει από τα σελτεδάκια και ξεκίνησε η διακόσμηση. Τέλος έκοψα και έφτιαξα αρκετά πανάκια από αυτά που βάζουν στον ώμο όταν περιμένουν το μωρό να ρευτεί.


Ακολούθησε μια αλλαξιέρα, από αυτές που έχεις μέσα στην τσάντα και τη στρώνεις όταν χρειαστεί να αλλάξεις πάνα και δεν είσαι σπίτι. Πόλλες ιδέες και γι' αυτό στο διαδίκτυο, ειδικά στο Pinterest γίνεται ένας μικρός χαμός. Τελικά όμως αυτοσχεδίασα κι έφτιαξα κάτι πολύ απλό.



Αφού λοιπόν η μηχανή πήρε φωτιά, είδα αυτή την ανάρτηση από τη Βάλια του ftiaxto. Ενθουσιασμός! Εκείνη με τη σειρά της είχε πάρει την ιδέα από εδώ, και την τροποποίησε. Πήρα λοιπόν την ιδέα της Βάλιας και έβαλα κι εγώ τη δική μου πινελιά, για να φτιάξω μια φούστα διπλής όψης για την αδυναμία μου, τη μαναρίτσα μου, την ανιψιά μου, την Ελευθερία. Επειδή φοβήθηκα ότι στο ράψιμο όλο και κάτι θα κάνω λάθος και μπορεί να μην καταφέρω να πέφτει ακριβώς η μία φούστα πάνω από την άλλη και να φαίνεται λίγο το στρίφωμα, αποφάσισα να βάλω ενδιάμεσα και δύο φύλλα τούλι. Το αποτέλεσμα είναι μια πολύ κοριτσίστικη φούστα ιδανική για στροφές και χορό! Έφτιαξα και δύο λουλούδια καρφίτσες από τα υφάσματα για να τα φοράει η μαναρίτσα πάνω σε λευκό μπλουζάκι. 

Τέλος με το ένα ύφασμα που μου άρεσε πολύ(!!!) είπα να φτιάξω και το πρώτο φόρεμα αυτής της ανήσυχης ύπαρξης που περιμένουμε μέσα στον επόμενο μήνα. Βρήκα οδηγίες και πατρόν για ένα εύκολο φορεματάκι εδώ και ξεκίνησα. Έπλεξα και παπούτσια που να ταιριάζουν και είμαστε έτοιμοι. Ελπίζω μόνο να παραταθεί ο καλός καιρός και τον Οκτώβρη, γιατί το outfit είναι καλοκαιρινό και άμα έχει πιάσει δροσιά, θα πάει άχρηστο. 



Το επόμενο project είναι η πάντα της κούνιας. Έχω δει στο διαδίκτυο μία που μου αρέσει υπερβολικά, αλλά επειδή κούνια δεν έχουμε πάρει και μάλλον δε θα πάρουμε από την αρχή αλλά μέσα στους πρώτους μήνες, έχω αναβάλει λίγο την υλοποίηση. Αν καταφέρω όμως και τη φτιάξω, θα ξεχειλίσω από περηφάνια! Αναμένεται...

Αυτά τα ολίγα είναι τα νέα του καλοκαιριού!

Ως την επόμενη ανάρτηση... καλά να περνάτε!

1 σχόλιο: